1 Litre Of Tears

 

Begitulah tajuk sebuah drama sedih sesedih yang digambarkan dari tajuknya. Drama ini merupakan adaptasi dari diari yang ditulis oleh gadis Jepun bernama Aya Kitō yang menghidap spinocerebellar degeneration disease. Penyakit ini termasuk antara penyakit yang tiada ubatnya. Beliau bermula menulis diari apabila dicadangkan oleh doktornya dan terus menulis sehingga beliau tidak mampu lagi memegang pen. Diari tersebut telah diterbitkan. Diari yang diberi nama 1 Litre no Namida itu diterbitkan sejurus selepas kematian Aya.
 

Saya memulakan tontonan ini sejak semalam lepas. Suka cerita berdasarkan fakta gini, memungkinkan kita buat rujukan dan perbandingan dalam kehidupan sebenar. Selain tu drama ini menggambarkan kehidupan dalam satu keluarga yg sederhana tapi bahagia. Drama ini mgkin boleh jadi suatu sumber semangat bagi sesiapa yang mempunyai ahli keluarga atau org terdekat yg mengalami penyakit sebegini.

Hari-hariku

الحمد لله الذي بنعمته تتم الصالحات

Segala puji bagi tuhan yg dengan nikmatnya dapat menyerpurnakan amal2 soleh

Nekad..nekad..nekad!!!


    Hari ni saye nekad ingin posting entry. Skurang2nye blog sy ni xterbengkalai sehingga akhirnye. Sbnrnye, sblm ni ada pk nk post sesuatu tp selalu xjalan. So, kite berpegang pada kata2 "every work starts with first step". Sebenarnye xtau sgt nk citer pasal ape ni. Tajuk mcm best je 'hari2ku' padahal hidup sy hari-harian bosan je manjang. K, citer pasal hari nila sb hari ni rase lain skit. Bgn tdo td tibe2 call adik ajak teman g mkn kusyari, mcm pening2 je sy nih. Tp mmg pn, lapar dr semalam lg. Buat2 xtau je sb dah lwt malam dan dah mengantuk. Bangun subuh td pn mcm nk gastrik pastu minum susu sbgai langkah pencegahan. Pastu tido balik sb sejuk sgt.

    Ok, kembali pada citer asal. Bgn tdo pastu duha skit pastu siap2 g asir, kat sebelahnye ada kedai kusyari. Aku ngan kusyari mcm xleh dipisahkan. Plg lama, 2bln skali mesti rindu nk mkn mende ni. Xramai pn pelajar mesir pmpuan yg suka tp sy obses k! Alhamdulillah, hari ni terasa lapang keluar berteman. Mgkin sblm2 ni ada rase sangat sepi. Time2 duk kesunyian gile tu sy pernah doa supaya dikurniakan seorang teman di kalangan org sekeliling utk ubati sepi ni. Sy ni manusia bese mesti mcm sekak dada klu duk sorang2 selalu. Bukan xde org sekeliling lain, roomate n housemate ada tp I need someone that I feel warmness, kire seseorang yg kita rase sekunla. Sy citer ni bkn nk ckp doa sy sgt makbul. Saje je kempen suruh doa selalu..sama ada tika susah atau senang sb tu cara komunikasi kita ngan Allah. Dalam Al- Qur'an banyak saranan supaya berdoa. Antaranya, firman Allah "Berdoalah kepada-Ku, niscaya akan Kuperkenankan bagimu".40:60.

asob (jus tebu) n kusyari

kusyari

Cerita pasal kusyari dari ape yg saya nampak,blm pernah tanye lg tuan kedai die letak ape
dalam ni die letak pasta panjang n bulat, nasi, kacang kuda, kacang dal hijau, syairah. seme tu yg telah direbus pastu campur2 seme. pastu kat atas tu mcm sambal lada n bawang goreng .Biasanya ada sos tambahan..mcm lada sulah campur air n air asam limau. Kusyari ni pada org arab mcm keropok lekor la kot, wlpn bukan makanan asasi tp kire glemer jgkla


K, rasenye tu je. Esok pekse qoah bahas qowaid fiqh. Doakan saye. Jumpa lg. wassalam.